سلام . امروز صبح داشتم اخبار سایت های اینترنتی را گذرا مطالعه می کردم که با خبری مواجه شدم که منو بسیار تحت تاثیر قرار داد خبر درگذشت یکی از نسل آفتابی های دهه 50 و 60 . خبر درگذشت یکی از کسانی که عمر خود را در راه آفتابی تر شدن نسل آفتاب تقدیم نمود ... آری خبر درگذشت استاد فخر الدین حجازی بود...

تا اسم استاد حجازی به گوشم می خوره، یاده نطق های آتشین او در دوره اول مجلس میندازه. شاید یادتون باشه دوره اول مجلس شخصیت های بسیار ارزنده ای در مجلس بودند کسانی که واقعاً دلسوز ایران بودند. استاد حجازی یکی از خاطره های زیبای انقلاب بود. او از شاگردان و همراهان استاد محمدتقی شریعتی پدر بزرگمرد کویری، دکتر علی شریعتی بود. حجازی به همراه دوستانش در سبزوار هفته نامه ای بر علیه شاه و به نفع دکتر مصدق تاسیس کرد. او از مبارزان سرسخت کودتای 28 مرداد بود که بعد از آن مدتی به حال تبعید در رشت به سربرد.

 فخر الدین حجازی پس از اخذ لیسانس از سوی وزارت آموزش عالی رژیم گذشته برای تدریس فلسفه و ادبیات در دانشگاه ها دعوت شد ولی به دلیل سخنرانی های سیاسیش  از تدریس و سخنرانی منع شد.

در بهمن ماه سال 82 به استاد فخر الدین حجازی نشان درجه دو تعلیم و تربیت اعطا شد.

فخرالدین حجازی، چهره‌ای است که اسناد ساواک درباره او در زمان حیاتش منتشر شده است. همه او را یکی به نام نطق های آتشین او در مجلس شورای اسلامی و یکی با عنوان مدافع ریش تراشیده و کت شلواری روحانیت می شناسند.

وی با اینکه خاطرات ناگفته زیادی از قبل و بعد از انقلاب در سینه داشت نتوانست همه آنها را افشا کند. حجازی از دوری از جامعه مغموم و ناراحت بود هرچند که حال و روز خود را به مصلحت و خواست خداوند می دانست.

سلام خدا بر او که پاک زیست و پاک رفت، برای خدا فریاد زد و برای خدا خاموش ماند و سرانجام سرفراز و رستگار به  شهیدان پیوست.